Πέμπτη, Απριλίου 30, 2020

Ταινίες μικρού μήκους με θέμα την Αναπηρία

Το ''Κυνός Νους'' ζήτησε από τον εκπαιδευτικό - σεναριογράφο και σκηνοθέτη ταινιών μικρού μήκους Αλέξανδρο Μιχαήλ*, να προτείνει ταινίες μικρού μήκους με θέμα την Αναπηρία. Τον ευχαριστούμε εγκάρδια για την άμεση ανταπόκρισή του και του ευχόμαστε κάθε επιτυχία σε ότι και αν κάνει.


Ο Αλέξανδρος Μιχαήλ προτείνει:

Τρεις ταινίες μικρού μήκους φέρνουν στην οθόνη μας ισάριθμους ανθρώπους, που θα μπορούσαν να είναι φίλοι μας. Τρεις ευκαιρίες, για να δούμε τη ζωή μέσα από τα μάτια τους και να πορευτούμε για λίγο «δίπλα» τους. Πόσο έγχρωμο μπορεί να είναι το σκοτάδι για ένα μικρό κορίτσι; Είναι εύκολο να μετακινείσαι σε μία πόλη, όταν οι συμπολίτες σου αγνοούν τις δικές σου ανάγκες; Ποια χαρακτηριστικά αρκούν για να χαρακτηρίσουν κάποιον τέλειο και να τον κάνουν ποθητό στους γύρω του; Ερωτήματα και προβληματισμοί, που ξετυλίγονται μέσα σε μερικά λεπτά και μας καλούν να δώσουμε τις δικές μας απαντήσεις, βοηθώντας μας να κάνουμε ένα βήμα περισσότερο στην κατάκτηση της πολυπόθητης ενσυναίσθησης. 

Out of Sight (2010)
Σκηνοθεσία: Ya-Ting Yu
Διάρκεια: 5' 27''

Ένα μικρό κορίτσι πέφτει θύμα κλοπής την ώρα που περπατάει στο πεζοδρόμιο συντροφιά με τον σκύλο της. Ο τετράποδος φύλακας σπεύδει να κυνηγήσει τον θρασύτατο κλέφτη και να πάρει πίσω την τσάντα της αφεντικίνας του. Όμως, τόσος είναι ο θυμός του, που ξεφεύγει από τα χέρια του κοριτσιού και εκείνο μένει μόνο του να ψάχνει για τον πιστό του φίλο. Ακολουθώντας το γάβγισμά του, φτάνει σε ένα σκοτεινό μέρος και, φωνάζοντας διαρκώς το όνομά του, ξεκινά την περιπέτεια της αναζήτησης.


Το φως είναι ελάχιστο ή μηδαμινό. Η μικρή πρωταγωνίστρια χρειάζεται να επιστρατεύσει όλες τις υπόλοιπες αισθήσεις της, για να φτάσει στον στόχο. Ένα κλαρί γίνεται το μαγικό της ραβδάκι που την βάζει σ' έναν κόσμο, όπου η φαντασία κυριαρχεί. Γνώριμοι ήχοι, μουσικές, μυρωδιές, αγγίγματα μετατρέπονται σε απίθανες εικόνες και η διαδρομή, πλέον, διώχνει τον φόβο και τον μεταμορφώνει σε μια χαμογελαστή και χαρούμενη φάλαινα, που πετά πάνω από την πόλη.

Κάπως έτσι, ο χαμένος σκύλος και τα κλοπιμαία επιστρέφουν στην ιδιοκτήτρια και όλοι οι υπόλοιποι βλέπουν πώς μπορεί να μοιάζει ο κόσμος, αν τον δεις με τα μάτια της ψυχής!

No Parking (2011)
Σκηνοθεσία: Στάμος Τσάμης
Διάρκεια: 10' 26''

Μεγάλο Σάββατο μεσημέρι. Ο κόσμος, πεζός ή στα αυτοκίνητά του, είναι στους δρόμους για τα τελευταία ψώνια για το γιορτινό τραπέζι. Ο ήρωας της ιστορίας οδηγεί μέσα στην κίνηση και κοιτάζει συνεχώς το ρολόι του. Έχει μιάμιση ώρα περιθώριο. 


Όσο βρίσκεται καθισμένος στη θέση του, τού τραβούν την προσοχή άνθρωποι που, εκ των πραγμάτων, δεν έχουν τη δυνατότητα να βιαστούν. Τους παρατηρεί και συνεχίζει τη διαδρομή του, ώσπου φτάνει στον χώρο πάρκινγκ ενός σούπερ-μάρκετ. Η αγωνία του δείχνει να τελειώνει. Είναι όμως, τελικά, τα πράγματα όσο εύκολα φαίνονται; Και τι είναι τελικά όπως φαίνεται;

Μία ταινία για τη δύναμη της ενσυναίσθησης και του σεβασμού απέναντι στον συνάνθρωπο. Βραβεύτηκε ως Καλύτερη Ταινία στο Artfools Film Festival και τιμήθηκε με το βραβείο Κοινωνικού Μηνύματος στο 13ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Θεσσαλονίκης Ανεξάρτητων Κινηματογραφιστών.

Pet Shop (2008)
Σκηνοθεσία: Μιχαήλ-Γαβριήλ Ζενέλης
Διάρκεια: 7' 01''

Ένας ιδιοκτήτης pet shop παραλαμβάνει "σκάρτο" εμπόρευμα και διαμαρτύρεται στον προμηθευτή του. Την ίδια στιγμή, ένα αγόρι αποφασίζει να αφήσει την παρέα των συνομηλίκων του και να αναζητήσει τη συντροφιά ενός κατοικιδίου. Η συνάντηση των δύο ανθρώπων θα συγκινήσει, θα επαναλάβει στερεότυπα, μα κυρίως θα θέσει σε αμφισβήτηση τα κριτήρια με τα οποία δίνουμε αξία στα πράγματα γύρω μας.


Η ταινία βραβεύτηκε, μεταξύ άλλων, ως Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους.

Για περισσότερα επισκεφθείτε το blog «γραφίλμ» (www.mygrafilm.blogspot.com). Εκεί θα βρείτε ταινίες ταξινομημένες ενδεικτικά σε ηλιακές κατηγορίες. Επιλέξτε την ετικέτα με το θέμα που σας ενδιαφέρει και δείτε ταινίες που σχετίζονται με αυτό. Μην ξεχάσετε να δημιουργήσετε με τις δραστηριότητες δημιουργικής γραφής που συνοδεύουν τα φιλμ.

Καλές εμπνεύσεις! 

* Ο Αλέξανδρος Μιχαήλ είναι δάσκαλος, απόφοιτος του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. και συγγραφέας εκπαιδευτικών βιβλίων. Στις μεταπτυχιακές σπουδές του
μελέτησε τη "Διαπολιτισμική Διαχείριση της Ετερότητας μέσω Λογοτεχνίας και Κινηματογραφικής Πολυτροπικότητας". Έχει λάβει Εξειδίκευσή στη Διδασκαλία της Ελληνικής ως δεύτερης/ξένης Γλώσσας και υπήρξε κριτής και εισηγητής σε διεθνή και πανελλήνια εκπαιδευτικά συνέδρια. Έχει παρακολουθήσει, επί τρία έτη, μαθήματα Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας και έχει πιστοποιηθεί ως γνώστης του Συστήματος Γραφής και Ανάγνωσης Τυφλών Braille και ως Εκπαιδευτής Ενηλίκων. Είναι σεναριογράφος και σκηνοθέτης ταινιών μικρού μήκους. Συνδιοργάνωσε τo Πανευρωπαϊκό Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους “Filme” (2011-2015) στη Θεσσαλονίκη και συνέγραψε τα θεατρικά κείμενα των Τελετών Λήξης. Οι ταινίες μικρού μήκους, που δημιούργησε μαζί με τους μαθητές του, έχουν παρουσιαστεί σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχουν βραβευτεί. Έχει εμπειρία ως κειμενογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός. Είναι ο δημιουργός του blog “Γραφίλμ”, το οποίο είναι αφιερωμένο στη Δημιουργική Γραφή και τον Κινηματογράφο. 

Η συγγραφική του δραστηριότητα: 
  • Διδακτικά σενάρια για το μάθημα των Θρησκευτικών” (Συλλογικό έργο), upublish, 2017 
  • Διδακτικά σενάρια με θέμα τα βότανα και τα αρωματικά φυτά” (Συλλογικό έργο), upublish, 2017 
  • Δραστηριότητες Δημιουργικής Γραφής, τεύχος Α΄ και τεύχος Β’” (Συλλογικό έργο), Γράφημα, Ιούνιος 2018 
  • Γραμματική και Παραγωγή του Λόγου για όλες τις τάξεις του Δημοτικού” (Συλλογικό έργο), Γράφημα, Σεπτέμβριος 2018

Δευτέρα, Απριλίου 20, 2020

Υιοθεσία σκύλου: μια συναρπαστική εμπειρία ζωής

Γράφει η Αναστασία Μωραϊτάκη, Ψυχολόγος *:

Η φετινή χρονιά έφερε στη ζωή της οικογένειάς μας μια νέα, πολύ σημαντική παρουσία: τον Τσόκο, τον σκύλο μας. 

Η ευεργετική επίδραση του Τσόκο άρχισε πριν ακόμα έρθει στο σπίτι. Ήδη από τη στιγμή που τα παιδιά μας, για πρώτη φορά, εξέφρασαν την επιθυμία «να αποκτήσουμε ένα ζωάκι». Η ανάδυση της παιδικής επιθυμίας έφερε στο προσκήνιο παλιότερες δικές μας επιθυμίες (των δύο συζύγων – γονέων), λιγότερο ή περισσότερο ανεσταλμένες, και ενήλικους προβληματισμούς που αφορούν την ευθύνη, αλλά και τα οφέλη της υιοθεσίας. 

Μετά από αρκετό διάστημα γόνιμης διαπραγμάτευσης (εσωτερικής και διαπροσωπικής), επισκέψεων σε ιστοσελίδες με αγγελίες και επισκέψεων στην κοντινή μας φιλοζωική εταιρεία, αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε τον Τσόκο, έναν μεσαίου μεγέθους πανέμορφο σκύλο, που ζούσε στο φιλόξενο κτήμα ενός φιλόζωου γνωστού μας, ο οποίος περιθάλπει, με πολλή αγάπη, αδέσποτα ζώα. Η απόφαση της υιοθεσίας, αντί για αγορά, προέρχεται από τη συνειδητοποίηση της σημασίας που έχει η ανάληψη ευθύνης απέναντι στα αδέσποτα ζώα, τα οποία προσπαθώντας να επιβιώσουν στο αστικό τοπίο, εκδηλώνουν συχνά ενοχλητικές ή και επικίνδυνες συμπεριφορές προς τους ανθρώπους, ενώ και η δική τους ζωή είναι εμφανώς υποβαθμισμένη. 

Η ψυχολογία αναφέρει, ως σημαντικά οφέλη της παρουσίας ενός κατοικίδιου στο σπίτι, την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, την ανάπτυξη υπευθυνότητας, την ανακούφιση από το άγχος και την κατάθλιψη, το αίσθημα ασφάλειας, την κοινωνικοποίηση, την βελτίωση της συγκέντρωσης προσοχής. Υπάρχουν πολλές έρευνες που αφορούν τα οφέλη και στο επίπεδο της σωματικής υγείας. Όσα και αν έχει διαβάσει κανείς, όμως, είτε ως ειδικός ψυχικής υγείας, είτε ως άνθρωπος που τον ενδιαφέρει η συγκεκριμένη θεματική, δεν μπορούν να συγκριθούν με το βίωμα της ζωντανής σχέσης με έναν σκύλο που γίνεται μέλος της οικογένειας! 

Θεμέλιο για τη σχέση μας με τον Τσόκο (και εξαιρετική άσκηση ενσυναίσθησης) αποτελεί η έγνοια, το νοιάξιμο που ξεκίνησε από το αγχωμένο βλέμμα του μικρού πλάσματος, το οποίο εύλογα ανησυχούσε για το νέο περιβάλλον και τους καινούργιους ανθρώπους που αντίκριζε. Είναι ένα νοιάξιμο που θα συνεχίζεται (όπως συνειδητοποιώ αρκετούς μήνες αργότερα) για πάντα, και μας οδηγεί σε μια προσπάθεια να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά του Τσόκο, η οποία δηλώνει τι τον ενοχλεί σωματικά, αλλά κυρίως το πώς αισθάνεται (χαίρεται, λυπάται, βαριέται, ζηλεύει, θυμώνει, φοβάται;), για να μπορούμε να τον φροντίσουμε όσο γίνεται καλύτερα. Η φροντίδα του μας κάνει και πιο ευρηματικούς (πώς θα συνδυάσουμε τις επιθυμίες μας με τις δικές του επιθυμίες; πώς θα τον οριοθετούμε με ευελιξία; πως θα αντιδρούμε όταν κάνει μια ζημιά;). Το συγκινητικό είναι πως αυτή η έγνοια είναι αμοιβαία: το βλέμμα του Τσόκο, όταν κάποιος στην οικογένεια χαίρεται, λυπάται, θυμώνει, είναι βλέμμα ενός ζωντανού πλάσματος που συμπάσχει, κάτι που είναι βαθιά συγκινητικό και παρηγορητικό! Επίσης, ο Τσόκο μας διδάσκει με την υπομονή του (μένει μόνος κάθε μέρα όσες ώρες εμείς λείπουμε για την εργασία και το σχολείο), και την συγχωρητική του διάθεση (δεν μας θυμώνει όποτε κατά λάθος τον έχουμε πονέσει). Η κινητοποίησή του και το ζωηρό του γάβγισμα όταν συναντά άγνωστα πρόσωπα, ιδιαίτερα στον δικό μας χώρο, αν και μπορεί να μας ενοχλεί κάποιες φορές, προσφέρει, όμως, και ένα αίσθημα ασφάλειας. Έχουμε και έναν πιστό φύλακα στο σπίτι μας! 

Το παιχνίδι με τον Τσόκο είναι μια εξαιρετική ψυχαγωγία για όλους: γι’ αυτόν που παίζει, για τον σκύλο μας, για όσους βλέπουν το παιχνίδι. Είναι και άσκηση υπομονής, γιατί δεν είναι καθόλου σίγουρο πως ο Τσόκο θα αντιληφθεί αμέσως αυτό που του ζητάμε να κάνουμε μαζί. 

Η φροντίδα (για το φαγητό του, τη δική του γωνιά στο σπίτι, την καθαριότητά του, τη σωματική του υγεία) μας κάνουν όλους πιο υπεύθυνους. 

Οι περίπατοι δυο φορές τη μέρα, μας ασκούν σωματικά και μας φέρνουν πιο κοντά με άλλους ανθρώπους, ιδιαίτερα άλλους ιδιοκτήτες σκύλων και οικογένειες με παιδιά που, σχεδόν πάντα, εκφράζουν την επιθυμία να έρθουν κοντά μας και να γνωρίσουν τον Τσόκο. 

Μια άλλη, πολύ σημαντική ωφέλεια, είναι ότι η παρουσία του Τσόκο ευνοεί την υπέρβαση της τελειοθηρίας μας σε θέματα καθαριότητας. Εμμονές, από αυτές που πολύ συχνά απαντώνται στους ανθρώπους, για ένα αστραφτερό σπίτι (προφανώς χωρίς τρίχες στα πατώματα) και για ατομική καθαριότητα, «θεραπεύονται» από τη σχέση με τον Τσόκο, ακριβώς γιατί η παρουσία του μέσα στο σπίτι έχει τόσα οφέλη, ώστε πραγματικά αξίζει να υπερβεί κανείς την τελειότητα της αισθητικής του χώρου ή την αποστειρωμένη υγιεινή (που είναι, ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενης χρησιμότητας). 

Θα ήθελα να αναφερθώ και στην άσκηση διαφοροποίησης που μας προσφέρει η παρουσία του Τσόκο. Δεν είχαν όλα τα μέλη της οικογένειάς μας την ίδια επιθυμία για απόκτηση κατοικίδιου. Ο έφηβος γιος μας είναι από τους ανθρώπους που δεν θα επέλεγαν να υιοθετήσουν σκύλο, ωστόσο καλείται να συνυπάρξει μαζί του, να σεβαστεί την επιθυμία των γονέων και των αδελφών του, και, παράλληλα, να διεκδικήσει σεβασμό του προσωπικού του χώρου (δεν θέλει κοντινή επαφή με τον Τσόκο και προφανώς δεν του επιτρέπει να μπαίνει στο δωμάτιό του). Οι υπόλοιποι έχουμε να σεβαστούμε τη δική του στάση, να μην βλέπουμε με καχυποψία την απουσία επιθυμίας για παιχνίδι με τον σκύλο μας και να μην τον επιβαρύνουμε με δραστηριότητες φροντίδας του Τσόκο που ο ίδιος θα κατέγραφε σαν αγγαρείες. 

Κλείνοντας, θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη που αισθάνομαι για τη δυνατότητα αυτής της πραγματικά πολύτιμης σχέσης, η οποία μας έχει εμπλουτίσει, τον καθένα ως πρόσωπο και όλους μαζί ως οικογένεια.


Η Αναστασία Μωραϊτάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Είναι απόφοιτος του Προγράμματος Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ και του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών – Ειδίκευση Ψυχικής Υγείας του Τμήματος Νοσηλευτικής του ΕΚΠΑ. Έχει εκπαιδευτεί στη Συστημική Υπαρξιακή Θεώρηση και στη Θεραπεία Οικογένειας στο Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Υπαρξιακής Συστημικής Προσέγγισης «Αντίστιξη». Έχει πραγματοποιήσει την εκπαίδευση Παιγνιοθεραπείας του Ελληνικού Συλλόγου Δραματοθεραπευτών – Παιγνιοθεραπευτών (νυν Ένωσης Δραματοθεραπευτών Παιγνιοθεραπευτών Ελλάδας). Εργάζεται από το 2001 στο Κέντρο Παιδοψυχικής Υγιεινής Αθήνας – Θεραπευτικό Τμήμα Εφήβων. Είναι έγγαμη και μητέρα τριών παιδιών.


Παρασκευή, Απριλίου 03, 2020

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΥΤΙΣΜΟΥ


Η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού τιμάται στις 2 Απριλίου, με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τον αυτισμό και την ομαλή ένταξη των αυτιστικών ατόμων στην κοινωνία.

Φέτος, μας βρίσκει αντιμέτωπους/ες με μια συνολική προσπάθεια προκειμένου να προασπίσουμε το υπέρτατο αγαθό της υγείας για εμάς, τις οικογένειές μας, και την κοινωνία μας απέναντι στην πανδημία του νέου κορωνοϊού, SARS COV-2.

Τα μέλη της Διεπιστημονικής Ομάδας Παρέμβασης με τη Βοήθεια Σκύλου ΚΥΝΟΣ ΝΟΥΣ τιμούν "ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ'' την ημέρα αυτή και νιώθουν ευγνώμονες που γνώρισαν τα παιδιά με αυτισμό του Συλλόγου Γονέων και Φίλων Αυτιστικών Ατόμων "Αναγέννηση".
Σας ευχαριστούμε!

“Μέσα από το σπίτι” Πηγή: www.especial.gr
Φέτος, μας βρίσκει αντιμέτωπους/ες με μια συνολική προσπάθεια οικειοθελούς περιορισμού των δικαιωμάτων και των ελευθεριών μας, προκειμένου να προασπίσουμε το υπέρτατο αγαθό της υγείας και της ασφάλειας για εμάς, τις οικογένειές μας, τους οικείους μας, την κοινωνία στο σύνολό της έναντι ενός νέου ‘αόρατου’ εχθρού, της πανδημίας του κορωνοϊού. Πηγή: www.especial.gr

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΚΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΝΤΡΩΝ ΣΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΩΝ 18 ΆΝΩ, ΤΜΗΜΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΙΕΡΑΣ ΟΔΟΥ.

Η εργασία πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της υλοποίησης προγράμματος παρέμβασης με τη βοήθεια σκύλου στο  Τμήμα Εσωτερικής Νοσηλείας Ιεράς Οδο...